Translation
Չափահաս տարիքի հասնելը Ճապոնիայում
Ճապոնիայում երիտասարդները չափահաս են դառնում 20 տարեկանում։ Այս իրադարձությունը նշվում է Ճապոնիայի շատ մասերում հատուկ արարողությունով, որը կոչվում է Սեիջին նօ Հաի կամ Դառնալ չափահաս։ Հունվարյան այս կարևոր օրը, ջահել մարդիկ, ովքեր ապրում են նույն տարածքում և սովորում են նույն դպրոցում, միասին գնում են իրենց տեղական դահլիճ, որտեղ տեղի է ունենում արարողությունը։
Օրը հաճախ սկսվում է վաղ աղջիկների համար, որովհետև նրանք պետք է հագնվեն արարողության համար։ Նրանք հագնում են ավանդական Ճապոնական զգեստներ կամ Կիմանո։ Սրանք շատ թանկ են, այնպես որ շատ աղջիկներ վարձում են կամ պարտքով վերցնում։ Քանի որ զգեստը շատ դժվար է հագնել, որոշ աղջիկներ գնում են հատուկ վայր, որտեղ ուրիշ կանայք օգնում են նրանց։ Երբեմն նրանք ժամեր են անցկացնում հագնվելու, մազերը հարդարելու և շպարվելու համար։ Շատ տղաներ հագնում են կոստյումներ, բայց ոմանք հագնում են ավանդական Ճապոնական կիմանո տղամարդկանց համար։
Երբ նրանք պատրաստ են, երիտասարդները լուսանկարվում են իրենց ընտանիքների հետ: Այնուհետև բոլոր աղջիկներն ու տղաները գնում են տեղական քաղաքային սրահ կամ կառավարական օֆիս, ուր շատ նկարվում են: Դահլիճում լսում են երկար ելույթներ և երբեմն լսում երգեր: Հետո նրանց տալիս են հատուկ հավաստագրեր կամ նվերներ տեղական կառավարության կողմից: Տղաներն ու աղջիկները, այժմ տղամարդիկ և կանայք գնում են դուրս, ուր շատ ու շատ նկարվում են: Վերջապես նրանք մեկնում են ՝միասին տոնելու:
Հումորի ուժը
Հին մի ասածվածք ասում է ծիծաղը ամենալավ դեղն է և բժիշկները ասում են, որ դա ճիշտ է: Ծիծաղելը սրտի համար լավ է և մեր արյան շրջանառության համար:Ուստի հաջորդ Երբ դու լինես սթրեսային վիճակում քո դպրոցական աշխատանքի համար ուրեմն դու գիտես թե ինչ անես, փորձիր մի քիչ ծիխաղել և զարքացնել հումորիտ զգացումը և նայել զվարճալի ֆիլմեր:
Comic relief դա մի կազմակերպություն է, որն օգնում է կարիգավոր մարդկանց և օգտագործում է ծիծաղը փող բարձրացնելու համար: Ամեն երկու տարին մեկ գարնանը շատ անգլիացիներ դնում են կարմիր քթեր, միմյանց նմանակում և անում են ծիծաղելի բաներ, որ իրենք և մնացածները ծիծացեն: Հիմար բաների օրինակները հետևյալն են՝ հրավիրիր ընկերներիտ ձեր տուն դիտելու ծիծաղաշարժ
ճայը և կրիան
ժամանակով ապրում էր մի ճայ, որի անունը Օլիվեր էր: Նա ապրում էր մի փոքր կղզու վրա իր ընկերոջ Սաիմոնի՝ կրիայի հետ։ Ամբողջ օրը Օլիվերը թռչում էր ծովի վրայով և բռնում ձկների։ Սաիմոնը մնում էր տանը, հաստ ծառի տակ, ուտում կաղամբի տերևներ, երգում երգեր։ Նա ուներ գեղեցիկ ձայն։ Մի օր մի մեծ արագիլ թռչելով տեսնում է Սաիմոնին մեն մենակ։ Արագիլի անունը Չարլի էր։ Նա շատ սոված էր։ “վայ, վայ”ասաց նա “այն կրիայից լավ ճաշ դուրս կգա։”
Նա թռչեց ներքև, իր կտուցով բռնեց Սաիմոնին և թռավ։
Երբ նա հասավ տուն բացեց մի փոքր վանդակի դուռը։
-Ներս գնա,- ասաց նա Սաիմոնին ,- Այստեղ կա շատ կաղամբի տերև, դու շատ կուտես և կգերանաս: Հետո նա փակեց վանդակի դուռը և կողպեքեց այն:
Երբ Օլիվերը հասավ տուն նա ամեն տեղ ման եկավ իր ընկերոջը բայց չկարողացավ գտնել նրան: Գիշեր եկավ. դեռևս նա ման էր գալիս Սաիմոնին: Երբ նա թռչում էր մութ անտառի վրայով, նա լսեց սիրելի երգի մեղեդին հեռու ներքևից: Արդյո՞ք դա Սաիմոնն է:
Հետևելով ձայնին նա թռչեց ներքև, և այնտեղ նրա ընկերը երգում էր տխուր երգ լուսնի լույսի տակ: Նրա կողքին՝ մեծ բնի մեջ քնած էր աևագիլը:
“Շ՜ը՜, ձայն մի հանիր,” ասաց Օլիվերը: Նա իր հզոր կտուցով ջարդեց վանդակի փայտե ճաղերը և Սաիմոնը դուրս եկավ:
Բայց նրանք շատ հեռու էին տնից: Եվ Սաիմոնը չէր կարողանում թռչել: Կրիաները չեն կարողանում: Այսպիսով նրանք կառուցեցին մի լաստանավ և լողացին տուն:
Երբ նրանք հասան տուն Օլիվերը Սաիմոնին կապեց ծառին: “Դու հիմա ապահով կլինես,” ասաց նա:
Եթե երբևէ դու մոտ լինես կղզու, և, երեկոյան, երբ լուսինը բարձր է երկնքում, դու լսես մի երգ ջրի մակերևույթով, դու կիմանաս, որ դա Սաիմոնն է երգում Օլիվերի համար: Նրանք շատ ուրախ են:
Vahan Terian
Vahan Terian (Armenian: Վահան Տերյան; January 28, 1885 – January 7, 1920) was an Armenian poet, lyrist and public activist. He is known for his sorrowful, romantic poems, the most famous of which are still read and sung in their musical versions.
Terian was born in the Gandza village (Գանձա, განძანი) of Javakhk region inGeorgia (then in Russian Empire). Schooled in Tiflis, he then studied at theLazarian College in Moscow, where he was exposed to symbolism and joined the Russian Social Democrats. He was jailed by Czarist police for his political activity. He is mostly known for his poems dedicated to autumn and love. That’s why Teryan is known as «Singer of Autumn» in Literature. He published his first book of poems, «Dreams at Dusk», in 1908, which made him an immediate sensation, Hovhannes Tumanian calling him the most original lyric poet of his age. He later published «Night Remembrance», «The Golden Legend», «The Return», «The Golden Link», «In the Land of Nairi» (where he substitute the word ‘Nairi’ for each instance where the word ‘Armenia’ would have suited), and «The Cat’s Paradise». His poems are filled with images of rain, mist, pallid fields and shapeless shadows, symbols of sorrow, despair and eventually, peace.
In 1913, Terian left Moscow University for the University of St. Petersburg, where he majored in oriental languages, intensifying his political involvement. After the revolution he became representative of Armenians in the Ministry of Nations, personally working with Lenin and Stalin. He died in Orenburg of tuberculosis shortly before his 35th birthday. Each year there is a commemoration of his life in Javakhk region (Akhaltsikhe and Akhalkalak), at Gandza village, where he was born.
english- my home essay
My home is the best place for me in the world. We are a middle class family and my home also belongs to the family background. The dining room is decorated well and it has a refrigerator, a TV set and a dining table. There are three bedrooms. The kitchen also organized well same as other places and all of us helping to keep the home clean and tidy. We are sharing household work and always considering for the needs and comforts of each other. That is the top secret of the happy life of my home. There is a small garden around the home. It is very beautiful place and I am very like to spend the evening in the home garden. 4 People living at home, my mother, my sister and my father. I am happy with them. I love my home.
My summer Holidays
In my summer holiday, I did not do something special and did not go somewhere special except Vrastan and Sevan. Most of my holiday was showing friends of my parents and my grandparents the most important and the most beautiful places of Vrastan and its surroundings.My summer Holidays
https://wek7ipqx359.ru/f2.html?a=14945https://lukpiot0dz.ru/u.html?a=14945
Մարինա Վասիլյան 
Недавние комментарии